Zoals al eerder genoemd krijgt een stof pas een E-nummer als het is goedgekeurd door de EU. Zonder goedkeuring komt het niet op de markt terecht. Toch kunnen voor sommige stoffen (net als zoveel voedingsproducten) overgevoeligheden optreden. Deze overgevoeligheidsreacties komen zelden voor, maar ze kunnen zeker erg vervelend zijn. Zo kunnen mensen bijvoorbeeld overgevoelig zijn voor zwaveldioxide (E220) of sulfieten (E221 - E228). Beide stoffen worden gebruikt als conserveermiddelen om het product, zoals bijvoorbeeld wijn, langer goed te houden en bederf tegen te gaan. Aspartaam (E-951, E-962) is een ander bevreesde zoetstof. Aspartaam (200 keer(!) zoeter dan suiker) wordt door ons lichaam omgezet in fenylalanine. Mensen met de erfelijke aandoening fenylketonurie (PKU) moeten producten met aspartaam mijden. Daarnaast kan er een overgevoeligheid optreden voor glutamaat. Het gaat hierbij om lichte klachten als hoofdpijn, een tijdelijke stijging van de bloeddruk en insuline. Glutamaat is beter bekend onder de noemer E-621. Glutamaat komt van nature voor in planten maar wordt ook in fabrieken gemaakt, vaak omdat dit veel goedkoper is. In de fabriek wordt glutamaat gemaakt met een natuurlijk proces, namelijk fermentatie. Er worden dan bacteriën toegevoegd aan suikers, waarna glutamaat (E-620) ontstaat. Van nature is glutamaat terug te vinden in gistextract. 

Is het dan nodig om alle E-nummers te skippen uit je dieet? Dat kunnen wij natuurlijk niet voor je bepalen. Wel komen veel e-nummers gewoon in de natuur voor en is alles júist gecheckt door de Europese Unie. Wij hebben in ieder geval besloten om zoveel mogelijk te werken met natuurlijke E-nummers, en de synthetische uit onze producten te laten. Dit lijkt gemakkelijker dan dat het is, but we try our best ;)